Ik had gelezen dat er Borgloon een Pad is  dat loopt langs plaatsen die voor Christina belangrijk waren tijdens haar leven. Ik zei die dag tot haar: "Morgen, binnen 24 uur,  ga ik in jouw voetsporen wandelen en ik zou je dan graag een geschenk aanbieden." Maar wat voor geschenk? Ik kreeg het idee om mij op één punt in de gaten te houden. Vanaf mijn veertiende had ik de zeer slechte gewoonte om, soms tot bloedens toe, op mijn lip te bijten. Het was een tic waar ik maar niet van af kon komen. Een huidspecialist had mij al gezegd dat ik een stevig risico op een lipkanker liep (met zeer snelle uitzaaiingen). Ondanks zijn waarschuwingen ging ik er mee door, het was sterker dan mezelf. Ik beloofde het volgende aan Christina: "24 uur lang zal ik me enorm inspannen, ik zal niet op mijn lip bijten, maar ik smeek je, help me!"

​

De volgende dag kwam het uur van de afspraak: het had gewerkt! Alle destructieve neigingen (zeer veel) had ik kunnen afweren, Christina had me goed geholpen. En blij bood ik haar dit geschenk aan. Op het Pad kwam ik op het idee om haar een nieuw cadeau aan te bieden, een nieuwe overwinning, gedurende 24 uur, op één bepaald punt. Waarom niet hetzelfde? Dat deed ik en Christina kreeg haar cadeau. Een hele week lang deed ik hetzelfde. Wat gebeurde er toen? Na zeven dagen was de tic volledig verdwenen. Hij was weg, het was over, ik dacht er zelfs niet meer aan! Mijn lichaam en mijn zenuwstelsel waren door Christina aangeraakt, het leek wel alsof ze het kwaad met wortel en al had weggenomen. Groot waren mijn blijdschap en mijn dankbaarheid.

​

Het verhaal houdt hier niet op. Toen ik Christina bedankte, maakte ze mij in het gebed het volgende duidelijk: "Roep mij zodra je mij nodig hebt! Als je moeilijkheden ondervindt of als je iets nodig hebt, kom dan naar mij. God heeft mij toegestaan om jullie elke dag met genaden te helpen. Sta God toe wonderen in je leven te doen."

​

Wat een vreugde om Christina elke dag een geschenkje aan te bieden, om met haar precies iets af te spreken, waarin ik mezelf zal overwinnen. Ik weet dat ik te zwak ben om de belofte, me drie maanden lang in te spannen, goed vol te houden, zelfs een maand is te lang. Maar 24 uur... dat ligt nog net binnen mijn mogelijkheden.

​

"Van dag tot dag" is mijn leidmotief geworden. "Gisteren is voorbij, morgen is er nog niet, ik kan alleen vandaag beminnen."